Geschiedenis
Het station in Dordrecht is van het type Waterstaat 1e klasse, een vergelijkbaar station staat in Zwolle. Bij de ingebruikname in 1872 was er 1 perronspoor en enkele rangeer en opstelsporen. Aan de noord-oost zijde stond een rijtuigloods en aan de noord-west zijde een enkelsporige locloods. Na de aanleg van de lijn naar Geldermalsen werd het emplacement flink uitgebreid. Er kwam een grote drie-sporige locloods en een bevoorradingsplaats voor de locomotieven. ook werd een draaischijf gebouwd van 13,5 meter. Deze draaischijf lag eerst aan de andere kant van het emplacement. Dit alles ging wel ten koste van de rijtuigloods. In deze tijd werd ook het eilandperron aangelegd zodat er drie perron sporen ontstonden. In 1920 werd de draaischijf vergroot naar 20 meter. Een jaar later werd de kleine locloods aan de noord-west zijde afgebroken i.v.m. de electrificatie werkzaamheden. De electrificatie eindige in het station van Dordrecht. De treinen naar Brabant en Geldermalsen werden nog met stoom gereden. De lijn naar Brabant werd na de tweede wereldoorlog geëlektrificeerd. Op 14 mei 1950 werd deze lijn geëlectrificeerd in gebruik genomen. De lijn naar Geldermalsen onderging dit lot in 1992. Een jaar na de ingebruikname van de elektrische dienst richting Brabant werd het stoomloc depot Dordrecht gesloten. De locloods werd ingebruik genomen door van Gend en Loos, omdat hun locatie bij de Dokhaven even daarvoor was afgebrand. Later verhuisde deze firma weer naar de andere kant van het emplacement langs de Vlietweg. De locloods werd in 1964 afgebroken en op die plaats werd een parkeerplaats aangelegd. Nu is daar het busstation aangelegd. Kort voor de oorlog waren de spoorwegovergang en de voetbrug aan de westzijde van het station thv de Spuiweg opgeheven. Er voor in de plaats was de Krispijntunnel gekomen. Voor het steeds drukker wordende wegverkeer was dit een hele verbetering omdat de bomen veelal lang gesloten bleven.
Halverwege de tachtiger jaren werd er een derde perron aangelegd. Dit was een éénzijdig perron. Ook werd de voetgangerstunnel doorgetrokken naar de Krispijnzijde van het station. Hier werd ook een gebouwtje neergezet waar plaatskaarten gekocht konden worden. Dit gebouw is in 2003 weer afgebroken. In de jaren 90 werd begonnen aan de uitbreiding van het aantal sporen richting Rotterdam. Het halve eilandperrin werd verbreed en tweezijdig gemaakt. Deze uitbreiding ging ten koste van een aantal opstelsporen, maar dit werd opgevangen door een omloop c.q. opstelspoor met bovenleiding aan te leggen in het Dok, langs de oprit van de brug naar Zwijndrecht. Ook het seinhuis Post T werd afgebroken. Evenals het pand waar van Gend en Loos na de sloop van de locloods naar toe was verhuisd. Van Gend en Loos maakte toen al geen gebruik meer van dit pand omdat het niet meer per spoor vervoerde. De fa Gebotex had er zijn intrek ingenomen en moest door de sloop verhuizen. Het bedrijf vestigde zich aan de Kilkade en heeft hier op werkdagen vrijwel dagelijks spoorvervoer. In 1995 kwam de voetbrug aan de westzijde van het station gereed. Deze brug verbindt de perronsporen met de voorzijde van het station.